Dorskast van de familie Mussen.
Deze foto is uit de jaren 20 van de vorige eeuw.
De personen zijn onbekend.
Vroeger werd het graan nadat het was geoogst in hopen geplaatst waarna het verder kon drogen. Als zowel de korrel als het stro voldoende was gedroogd werd het in een mijt of ‘berm’ getast. In de herfst werd het graan uit de aren gehaald en geschoond. Het stro diende als strooisel en voer voor het vee. De korrels werden vermalen tot meel.
De graankorrels werden tijdens het dorsen uit de aren gehaald door er met bv. de dorsvlegel op te slaan. De korrels, het graan en kaf werden daarna in de wanmolen geschoond. Dat was allemaal handwerk. De eerste dorsmachines, de zgn. rechtdorser werd aangedreven door een paard en later door een benzine- of elektro motor. De schoven werden een voor een gedoseerd door de dorsmachine gehaald.
De dorsmachine op de foto is een verbeterde uitgave hiervan. De dorswals is in de breedte van de machine aangebracht en wordt aangedreven door een stationaire motor of tractormotor. De schoven worden op de dorstafel losgesneden en in kleine hoeveelheden in de dorsruimte gestoken. Op de wals zitten dorslijsten die samen met de wals verplaatsbaar zijn opgesteld. Het te dorsen graan wordt tussen de dorsplaat en de dorswals met een geweldige snelheid naar beneden getrokken, waarbij het graan uit de aren schiet en op zeven valt. Dan worden de korrels en kaf gescheiden van het stro door een geforceerde luchtstroom en vallen naar beneden. Het reinigingsproces gaat verder. De luchtstroom kan door schuiven verder open te zetten worden veranderd. Dan komt het graan dat nog niet helemaal schoon is in de graanelevator terecht. Dit is een transportbandje waarop schepjes zijn aangebracht. Het graan wordt daarmee naar boven gebracht en komt dan in de schudder terecht. Ook hierin kan de windtoevoer worden geregeld en kunnen aangepaste zeven worden geplaatst. Hier vindt de laatste reiniging plaats en verlaat het geschoonde graan de machine waarbij het in zakken wordt opgevangen. Het kaf verdwijnt door een dikke buis naar de kafhoop, die op enige afstand van de dorsmachine wordt gevormd.
Het stro verlaat de machine aan de andere zijde. Daar wordt het in bundels gebonden en afgevoerd. Om met de machine meerdere gewassen te kunnen dorsen worden extra zeven gebruikt en kan de windtoevoer geregeld worden.
Omdat dit soort machines kostbaar waren, werden ze op meerdere bedrijven ingezet. De loondorser reed van het ene naar het andere bedrijf en beschikte over een of meerdere mensen die bij het dorsen hielpen. Het was gebruikelijk dat de hele dorsploeg van een rijk voorziene maaltijd kon genieten als het dorsen een hele dag in beslag nam. Bekende loondorsers in ons dorp waren o.a. Flup Frenken Ophoven, Mussen Schans, Mevissen Asbroek en Jac Vrenken op het Eind.
Overige opmerkingen, herinneringen en anekdotes:
Heeft u nog opmerkingen aanvullende info of andere oude foto’s, dan horen wij dat graag van u via mail, telefoon of ons contactformulier.
